Ποιος άλλος θα άντεχε στη θέση του Βεργέτη...

Γράφει ο Θοδωρής Τσούτσος

Από τις ομάδες πρώτης γραμμής του ελληνικού ποδοσφαίρου των τελευταίων χρόνων, από τις ομάδες που διεκδικούν την πεντάδα στο πρωτάθλημα, ποιος προπονητής θα είχε αντέξει. Εντός έδρας ήττα από τον Παναιτωλικό (0-2). Ισοπαλία στο "καπάκι" μάλιστα, με την Καλλονή που ισοφάρισε αγωνιζόμενη με 9 ποδοσφαιριστές (1-1). Ηττα με κάτω τα χέρια από τον Λεβαδειακό (2-1). Δύο "κολλητές" εντός έδρας ισοπαλίες με Ξάνθη και Πλατανιά (1-1). Και μέσα σε αυτά, μλια τεσσάρα από την Σάλκε και μία ήττα 2-1 από τον ΑΠΟΕΛ, που έμοιαζε να τελειώνει από την 3η αγωνιστική των ομίλων το ευρωπαϊκό όνειρο. Ποιος;

Το πιθανότερο είναι ότι κάποιος από τους προπονητές ομάδων πεντάδας, δεν θα άντεχε ούτε τα δύο από αυτά που "πέρασε" ο Στάικος Βεργέτης με τον φετινό Αστέρα. Εκείνος, όμως, άντεξε. Παραμένει στον πάγκο (ως ο μακροβιότερος πλέον προπνητής στην Super League) και το ίδιο το ποδόσφαιρο ήρθε πια να τον δικαιώσει.

Εκείνον, που δεν λύγισε, αλλά και εκείνους που αποφασίζουν για εκείνον, οι οποίοι τον στήριξαν στα πολύ δύσκολα και εξακολουθούν να επενδύουν στην επιλογή τους να τον τοποθετήσουν πρώτο προπονητή του Αστέρα. Φανταστείτε πώς μπορεί να αισθάνεται ο Βεργέτης, βλέποντας τριγύρω του την ΑΕΚ να διώχνει τον Δέλλα, τον Παναθηναϊκό τον Αναστασίου, τον Ατρόμητο τον Γρηγορίου, τον οργανισμό ΠΑΟΚ ήδη να "μουρμουράει" (μετά το ματς της Τρίπολης μάλιστα) για τον Τούντορ.

Η τύχη ορίζει καταστάσεις στο ποδόσφαιρο. Ο Βεργέτης μάλιστα, αυτό το "δοκάρι κι έξω" το βίωσε πολύ έντονα φέτος. Αλλά τυχαίες επιτυχίες δεν υπάρχουν στο ποδόσφαιρο. Ειδικά για τον Αστέρα, που πέρα από όσα κάνει για τον προπονητή του, οργανώθηκε σε όλα τα επίπεδο προκειμένου να φτάσει εδώ που βρίσκεται τώρα. Με ξεκάθαρο πλάνο και πολύ ποδοσφαιρικό, όπως προκύπτει από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται στον άνθρωπο που εμπιστεύτηκε για επικεφαλής του ποδοσφαιρικού του τμήματος.

Ολα αυτά τα στοιχεία, πέρα από την οικονομική υγεία που υπάρχει στον σύλλογο, είναι που προαναγγέλλουν ότι ο Αστέρας στο μέλλον θα πετύχει κι άλλα πράγματα. Θα "σπάσει" κι άλλα ταβάνια. Οχι απαραίτητα φέτος, με μια πρόκριση στους "32" του Europa League. Αλλά πάντως σύντομα, μέχρι να φτάσει στη στιγμή που θα μπορεί να διεκδικεί αγώνες όπως αυτός με την Σπάρτα Πράγας και την Σάλκε που ακολουθούν στη διοργάνωση, με καλύτερους όρους.

Ενα πράγμα τού λείπει και αποτελεί και μεγάλο στοίχημα για το μέλλον του. Ο Αστέρας δίνει τη δυνατότητα στην Τρίπολη να ζήσει τέτοιες ευρωπαϊκές βραδιές, αλλά θα πρέπει και η πόλη να δείξει ότι μπορεί να υποστηρίξει τέτοιες βραδιές. Δεν είναι δυνατόν σε εντός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα οι φιλοξενούμενοι να είναι ίσοι ή και περισσότεροι από τους οπαδούς του Αστέρα. Είναι αδιανόητο...

Χρήζει έρευνας το πώς γίνεται μία ομάδα με τόσο "γεμάτες" χρονιές, με το ένα ρεκόρ να διαδέχεται το άλλο, με τελικό Κυπέλλου, Ευρώπη, ομίλους και πάει λέγοντας, να έχει άδειο γήπεδο. Και μάλιστα, τόσο άδειο...

Υ.Γ.: Το Σάββατο (7/11) θα βρίσκεται στην Τρίπολη ο "μάγος" Sankara. Για μία και μοναδική παράσταση. Ψέματα. Είχε έρθει νωρίτερα. Πέμπτη βραδάκι και φρόντισε να "εξαφανίσει" τον Τιμούρ Κετσπάγια και να τον "εμφανίσει" σε κάποιο άλλο γήπεδο. Γιατί μάλλον εκείνος είδε άλλον αγώνα...